Sunday, April 13, 2008

off

بی خبر از گذر روزها
در می نوردیم کوچه های زندگی را
و هرروز خوشحال
به ساعت چهار نزدیک می شویم
به خانه می رویم
و ساعت های آف را سپری می کنیم

1 comment:

chista said...

چه طنازانه گفتی از بی خبری گذران عمر به خصوص برای ما کارمندها ... که زندگی یکنواخت اداری وا میداردمان برای گذر ساعت عا و یا حتی گذر یک ماه و رسیدن روز حقوق !!! لحظه شماری کنیم. غافل که برای رسیدن زودتر به پایان و مرگ ، سگ دو می زنیم